چه دیده درکه پیاپی به سینه می‌کوبد؟

شاعر: میلاد عرفان پور

چنان‌که دست گدایی شبانه می‌لرزد

دلم برای تو با هر بهانه می‌لرزد

هنوز کوچه به کوچه، حکایت از مردی‌ست

که دستِ بسته‌ی او عاشقانه می‌لرزد

چه رفته است به دیوار و در که تا امروز

به نام تو در و دیوار خانه می‌لرزد

چه دیده در که پیاپی به سینه می‌کوبد؟

چه کرده شعله که با هر زبانه می‌لرزد؟

هنوز از آنچه گذشته است بر در و دیوار

به خانه چند دلِ کودکانه می‌لرزد

دگر نشان مزار تو را نخواهم خواست

که در جواب، زمین و زمانه می‌لرزد

ز من شکیب مجو، کوه صبر اگر باشم

همین که نام تو آرند شانه می‌لرزد