گزینه‌های روی میز

شاعر: محمّدمهدی سیّار

یک.

لحظه لحظه خاطرات بهمنی

که یک‌دفعه بهارشد

بهمنی که بوی گل گرفت و سوسن و

یاسمن

بهمنی که غرق شوق و شور بود

انفجار نور بود

دو.

سرزمینی که نگاش به آسمونه و

حسابش از زمین جداس

ذره ذره خاکش ازغرور و غیرته

سرزمینی که شن کویرشم

لشکر خداس

سه.

بغض ناتموم مادری

بالاسرِجنازه‌ی پسر

بغضی که یه‌مرتبه صدا می‌شه

سکوتو می‌شکنه:

ای تموم بچه‌هام فدای تو

یاحسین

این گلم نثارکربلای تو

یاحسین

چهار.

ایستادن یه نوجوون

بدون ذره‌ای

ترس و آرزو

روبه‌روی تانک‌های روبه‌رو

پنج.

اهتزاز پرچم سه‌رنگ

روی گنبد مسجدی

که زخمی گلوله‌هاس

خنده‌های مردمی که یک‌صدا می‌گن:

فتح شهرخون کار خداس

شش.

آسمونی که پر از نوای ربناس

آسمونی که غُرُق شده

با «شهاب» و «رعد» و «صاعقه»

با آیه‌ی«ومارَمَیتُ اذ رَمَیت»

آسمونی که

کابوس کرکساس

هفت.

چشمه چشمه، موج موج

کوچه کوچه، رود رود

توخیابونا به هم رسیدن و یکی شدن

شکستن سردی دی وغرور اهرمن

***

حالا بازم بشمرم؟

اینا گزینه‌های روی میز ماس

حالا بازم بشمرید!

گزینه‌های روی میزتون چیاس؟

حالا بازم بشمرید!

همه می‌دونن این آخرای قصه‌ی شماس:

هفت

شش

پنج

چهار

سه

دو

یک.